Neoregelia wytwarza rozetę płasko rozłożonych liści, z których zewnętrzne są dłuższe i spiczaste, wewnętrzne krótkie i barwne. Są to rośliny epifityczne, odznaczające się dużą wytrzymałością. Znanych jest około 34 gatunków, których ojczyzną jest Brazylia. W mieszkaniach uprawia się najładniejszy gatunek JV. carolinae Tricolor’ L. B. SM. Neoregelię można łatwo rozmnażać z pędów odziomkowych, którym pozwala się dostatecznie wzmocnić przy roślinie matecznej i na wiosnę oddziela podczas przesadzania. Oddzielone pędy sadzi się do małych doniczek napełnionych mieszanką dla epifitów z rodziny ananasowatych i ustawia przy zamkniętym oknie na słońcu. W miejscu zacienionym neoregelie tracą swój naturalny pokrój. Rośliny korzystające z intensywniejszego światła mają krótsze liście i są wytrzymalsze. Są to rośliny nadające się szczególnie do uprawy w suchych mieszkaniach z centralnym ogrzewaniem. Pięknie wyglądają w okresie kwitnienia, gdy zabarwiają się liście środkowe i długo zachowują tę barwę. Uprawiając więcej gatunków neoregelii, zapewnia się jej kwitnienie prawie przez cały rok. W zimie wymagają również światła, temperatury 16—18°C i ograniczonego podlewania. Neoregelie są najpiękniejszymi, a przy tym mało wymagającymi roślinami pokojowymi.
